Ławeczka niewinna, drewniana
Co była świadkiem pocałunków
Słyszała rytm bicia, serca wyznania
Marzeń snucie w miłości szacunku

Jest tam gdzie jest miłość
W błogim wzniesieniu się kładła
Oddana ze wszystkim szczerość
Nie jednej  serce skradła.


Ławeczka niewinna, drewniana
Co była świadkiem pocałunków
Słyszała rytm bicia, serca wyznania
Marzeń snucie w miłości szacunku

Opadają liście  w ogrodzie marzeń
Ścielą dywan na zielonej trawie
Czasem wzniesie  wiatr wspomnień
Ponad pola do nieba prawie.


Ławeczka niewinna, drewniana
Co była świadkiem pocałunków
Słyszała rytm bicia, serca wyznania
Marzeń snucie w miłości szacunku

Tam w nieznane obce nam strony.
Odlatuje wszystko co najcenniejsze
Człowieczej chwili czas miniony
I wiersze miłosne najśmielsze


Ławeczka niewinna, drewniana
Co była świadkiem pocałunków
Słyszała rytm bicia, serca wyznania
Marzeń snucie w miłości szacunku

Siedzę na ławeczce zakłopotana
Rozmyślam i wspominam mile
Już nie słychać serca kołatania.
Zachowam w pamięci te chwile


Tą ławeczkę niewinną, drewnianą
Co opowiadała serca bicia
I o snutych szeptem marzeniach
Świadkiem wielkiego wzniesienia